Анатолій Балуценка
3123
БЫЛОЕ
Схiл гары, як ў зорачках, ў малiне
Жоўтых i чырвоных каляроў,
Успамiн нiколi не пакiне
Высечкi ад букавых лясоў.
А лясы з ажынай i чарнiцай!
Беразняк, з травою ў пояс луг,
I рыбалка, дзе вада iскрыцца,
Невялiкi хоць Заходнi Буг.
Трыццаць год пражыў на Украiне,
Ўспамiнаю старажытны Львоў,
Успамiн былое не пакiне,
Бо ў душы засталася любоў.
19.04.1999
3280
ЗАВIРУХА ДУМАК
Пра былое думак завiруха
Часам урываецца ў душу,
Даўнiя размовы чуе вуха,
Як кiно, мiнулае гляджу.
Мне цiкава паглядзець былое,
I вярнуцца на гады назад,
Памяць забывае ўсё благое,
Помнiць тое, што пабачыць рад.
Бо былое – светлая крынiца,
Ўсё жыццё з якой натхненна п'ю,
Завiруха хай не супынiцца,
За цiкавасць я яе люблю.
2.07.1999
3319
ПОМНIК
Магiлы без крыжоў, акопы,
Ланцуг траншэй уздоўж лясоў,
Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы,
Вярнулiсь цэлымi дамоў.
Спяць невядомыя салдаты,
Дана найбольшая цана,
Каб не стралялi больш гарматы,
Хутчэй каб скончылась вайна.
Гады маленства ў сорак пятым
Цяпер у памяцi ўсплылi,
Бо памяць – помнiк тым салдатам,
Што да Берлiна не дайшлi.
5.08.1999
3433
ХРУСТАЛЬ ЮНОСТИ
Сияет солнце, в небе облака,
Воды хрустальной мощное теченье,
И юности прекрасная река
Лишь радости даёт и вдохновенье.
И кажется, что будет так всегда,
Что юность не изменит своей сути,
Но с возрастом меняется вода,
Она всё мельче и всё больше мути.
В воспоминаньях – юности хрусталь,
Его увидеть можно лишь на фото,
И лет уплывших бесконечно жаль,
Ведь старость – словно гиблое болото.
25.10.1999
3517
ДАЛЁКIЯ ГАДЫ
Далёкiя гады, як ў моры хвалi
Без цяжкасцей гуляюцца з пяском,
Таксама успамiны выклiкалi,
Прыемна апынуцца у былом.
Бо думцы не замiнка паўстагоддзя,
Яна забегла ў час мiнулы зноў,
Прыемна i цудоўна пры нагодзе
Убачыць сваiх блiзкiх i сяброў.
I даўнiя малюнкi узнiкалi,
Калi быў сам малы цi малады,
Далёкiя гады, як ў моры хвалi,
Цудоўныя чароўныя гады.
29.12.1999
3591
БЫЛОЕ
Пасляваеннае маленства
Мне будзе помнiцца заўжды,
Пазнаў я голаду шаленства,
Ў вадзянцы лёд замест вады.
Каб ў печы запалiць, сагрэцца,
Жар беглi ранкам пазычаць,
Адзенне – як калi прыйдзецца,
Газоўка, кнiжкi каб чытаць.
Запалкi ёсць i ўдосталь ежы,
I электрычнасць, i цяпло,
Былое адышло за межы,
Але яно усё ж было.
25.01.2000
3720
ЗАЛАТОЕ МАЛЕНСТВА
Ў лясы дзяцiнства ў думках я прыходжу,
Цi рыбу вудай у Сажы лаўлю,
I на душы становiцца прыгожа,
Я родны край усё жыццё люблю.
Цi па малiну часам завiтаю,
Люблю збiраць сунiцы i грыбы,
Ад успамiнаў ўзнёсласць адчуваю,
Яны душу ратуюць ад журбы.
Даўно прайшло маленства залатое,
Ды не забыць нiяк яго красы,
Бясконца думцы ўдзячны я за тое,
На рэчку што прыводзiць i ў лясы.
23.03.2000
3737
ВИРТУАЛЬНОСТЬ
Что прошло, то в памяти живёт,
Вспоминать минувшее тревожно,
Ведь у мысли быстр, как лань, полёт,
И забыть былое невозможно.
Голову так вскружит иногда,
Что пройдут печали и заботы,
И, как будто наяву, мечта
Может в чувствах делать повороты.
В сердце радость сладких дум ношу,
Прошлого пленяет виртуальность,
Грусть скорей уйти с души прошу,
Надо возвращаться вновь в
реальность.
29.03.2000
3781
БЫЛОЕ КАХАННЕ
Хоць пачуцце палкае прайшло,
Не ператварылася у зданi,
Бо яно рэальнасцю было,
Шчасцем адчувалася каханне.
Час цудоўным быў i залатым,
Хай зусiм каханне прагарэла,
Ды не знiкла цалкам, нiбы дым,
Бо душу цяплом пяшчотным грэла.
Хай каханне лiчыцца былым,
Сэрца мiлы вобраз не пакiнуў,
Бо заўсёды радасны уздым
Адчуваю зноў ад успамiнаў.
20.04.2000
3808
МАЕ СЦЕЖКI
Успамiн ў душы песнi пяе,
I блiшчаць дыяментамi росы,
Запаветныя сцежкi мае,
Па якiх крочыў ў ягады босы.
Пляжаў Сожа пясок залаты
Мяне вабiў пяшчотнасцю змалку,
Любiў сцежкi мае ля вады,
Па якiх ранкам бег на рыбалку.
Сцежкi ў лесе вялi ў верасы,
Дзе увосень грыбы быць павiнны,
Не мiнулi маленства часы,
Iх вяртаюць ка мне успамiны.
2.05.2000
3832
ПАМЯЦЬ I ЛЮДЗI
Блукаю ў думках па сваiм мiнулым,
Але не ўсё запомнiлась, на жаль,
Ды сэрца стане часам вельмi чулым,
А часам надта цвёрдым, нiбы сталь.
Здаралiсь вельмi розныя дарогi,
Дзе радасць адчувалась цэлы час,
Iсцi па iх заўжды не меў я змогi,
Таму iшоў дарогамi абраз.
У памяцi жывуць дагэтуль людзi,
Хто долю сапсаваць хацеў маю,
I радасць хто заўжды даваў у грудзi,
Я iх за дабрыню дасюль люблю.
16.05.2000
3883
ЗНАМЕНАТЕЛЬНЫЕ ДНИ
За годом вновь проходит серый год,
Но есть и отличительные вехи,
Когда беда гнетущая придёт
Иль встретятся чудесные успехи.
Быть могут годы серыми одни,
И вспоминать о них довольно сложно,
Но есть и знаменательные дни,
Пока живёшь, забыть их невозможно.
Ведь жизнь прекрасна памятью своей,
Воспоминанья все подобны чуду,
Хочу, чтоб было много светлых дней,
Которые надёжно помнить буду.
5.06.2000
Апошні верш тэмы Home Page Змест